Türkiye’deki Bölgesel Kalkınma Projeleri ve İşlevsel Bölgeler Konu Anlatımı
Merhaba arkadaşlar size bu yazımızda Coğrafya Konuları hakkında bilgi vereceğiz. Yazımızı okuyarak bilgi sahibi olabilirsiniz. Türkiye’deki Bölgesel Kalkınma Projeleri ve İşlevsel Bölgeler nedir? sorusunun cevabı aşağıda sizleri bekliyor…
Türkiye’deki Bölgesel Kalkınma Projeleri ve İşlevsel Bölgeler
- Güneydoğu Anadolu Projesi (GAP)
- DAP (Doğu Anadolu Projesi)
- KOP (Konya Ovaları Projesi)
- DOKAP (Doğu Karadeniz Projesi)
- YHGP (Yeşilırmak Havzası Gelişim Projesi)
- Zonguldak Bartın Karabük Projesi (ZBK)
Bölgeler arasındaki gelişme farklılıkları; göç, çarpık kentleşme ile birlikte gecekonduların ortaya çıkmasına, altyapı ve çevrede sorunların yaşanmasına neden olmuştur.
Türkiye’de bölgeler arası ekonomik ve sosyal farklılıkları gidermek için bölgesel kalkınma çalışmaları başlatılmıştır. Ekonomik ve sosyal kalkınma için gerekli her türlü kaynağın, nüfus ve ekonomik faaliyetlerin ülkenin her yerinde dengeli dağılması hedeflenmiştir. Bu amaçla ilk bölgesel kalkınma çalışmaları 1950’li yılların sonlarına doğru başlamış, potansiyeli tespit edilen 16 bölgenin belirlenmesiyle çalışmalar başlamıştır. Daha sonra istenen gelişmelerin sağlanamaması sonucunda 6 büyük proje üzerinde yoğunlaşılmıştır.
Bölgesel kalkınma projelerinin başlıcaları; GAP (Güneydoğu Anadolu Projesi), DAP (Doğu Anadolu Projesi), KOP (Konya Ovaları Projesi), DOKAP (Doğu Karadeniz Projesi), ZBKP (Zonguldak, Bartın, Karabük Bölgesel Gelişme Projesi) ve YHGP (Yeşilırmak Havzası Gelişim Projesi)’dir. Ülkemizin kalkınması açısından bu projeler büyük önem taşımaktadır.
Güneydoğu Anadolu Projesi (GAP)
Güneydoğu Anadolu Projesi, 1970’lerde sadece sulama ve hidroelektrik enerji üretimi amaçlı bir proje olarak başlamıştır. 1989’da yasal dayanağına kavuşarak sosyoekonomik şartları iyileştirmeyi hedefleyen, Türkiye’nin ilk bölgesel kalkınma projesini oluşturmuştur. Türkiye Cumhuriyeti’nin en büyük yatırımlarından biri olarak değerlendiren GAP, Fırat ve Dicle nehirlerinin aşağı kısımları ile bunlar arasında uzanan 74 bin km2 den fazla bir alanı kapsamaktadır. Bu proje; Gaziantep, Adıyaman, Şanlıurfa, Diyarbakır, Mardin, Siirt, Şırnak, Batman ve Kilis illerinin tamamını veya belli bir bölümünü içermektedir. GAP kapsamındaki illerin alan ve nüfus büyüklüğü, Türkiye’nin %10,7’si civarındadır.
Güneydoğu Anadolu Projesi’nin Amaçları
*En başta sadece sulama ve enerji yatırımlarını amaçlayan proje ile sosyal, kültürel ve ekonomik gelişmelerin sağlanması da hedeflenmektedir. Bu hedefler şunlardır:
*Ekonomik gelişimi artırarak GAP bölgesinin diğer bölgelerle gelir farklılıklarını azaltmak
*Bölgedeki kır ve kent alanlarının altyapısını geliştirmek
*Konut ihtiyacını karşılayıp mevcut konutları iyileştirmek
*Ulaştırma hizmetlerinin yapılmasını sağlamak
*Bölgedeki eğitim seviyesini yükseltmek
*Kurumlar arasındaki eş güdümü sağlamak
*Sanayi, maden, tarım, ormancılık, sağlık, kültür, turizm ve enerji alanlarında şartları iyileştirmek
*GAP kapsamında Fırat-Dicle Havzası’nda 22 baraj, 19 hidroelektrik santrali ve 1.8 milyon hektarlık sulama sistemlerinin yapımı öngörülmüştür. Ayrıca 1,8 milyon hektarlık alanda sulama yatırımlarına yönelik planlar yapılmıştır. Projenin, yılda 27 milyar kilovatsaat enerji üreteceği tahmin edilmektedir.
DAP (Doğu Anadolu Projesi)
Doğu Anadolu’nun diğer bölgelerle olan sosyo-ekonomik gelişmişlik farkını azaltmak ve mevcut verimlilik düzeyini geliştirerek ülke ekonomisine katkısını artırmak amacıyla 1998 yılında Doğu Anadolu Projesi (DAP) başlatılmış ve 2000 yılında tamamlanmış tır. Proje, bu coğrafi alanda yer alan iller ile bunlara komşu olan Bayburt ve Gümüşhane’yi kapsamaktadır. DAP, kapsamındaki coğrafi yerleşim açısından kendi içinde de üç alt bölüme ayrılmıştır.
DAP ana planı için ekonomik, sosyal, çevresel ve mekânsal olmak üzere dört ana hedef belirlenmiştir. Ekonomik hedef, kişi başına düşen millî geliri ve istihdamı artırmaktır. Sosyal hedeflerin başında kalkınmayı hızlandıracak aktiviteleri yaygınlaştırmak, bölge dışına olan göçleri azaltmak, eğitim ve sağlık alanındaki hizmetler ile yerleşim birimlerindeki altyapıyı iyileştirmekgelmektedir. Çevreyi korumak ve iyileştirmek bu projenin diğer bir hedefidir. DAP için belirlenen mekânsal hedef ise alt bölge merkezlerini birer sanayi ve hizmet merkezi hâline getirmek, böylece doğudan batıya göçü azaltmaktır.
DAP’la ilgili öngörelere göre bölge ekonomisi 2020 yılına kadar %6,9 oranında büyüyecektir. Bölgede kişi başına düşen gelirin ise 2020’de Türkiye ortalamasının %57,7’sine ulaşacağı öngörülmektedir.
KOP (Konya Ovaları Projesi)
Bu proje, 10’u Konya’da, 2’si Karaman’da olmak üzere 12 projeden oluşmaktadır. Bu projeler tarım alanlarının sulanması, içme suyu elde etme ve enerji üretimini hedeflemektedir. KOP’un en büyük projesi Konya – Çumra’dır. Yukarı Göksu Havzası’nda yapılacak 3 baraj ve Mavi Tünel adı verilen su kanalıyla Konya kapalı havzasının suya kavuşması hedeflenmiştir. Bu proje sayesinde ayrıca Konya şehrinin içme, kullanma ve endüstri alanındaki su ihtiyacı da giderilecektir. Bu barajlar üzerinde kurulacak olan hidroelektrik santraller sayesinde elektrik enerjisi üretilecektir. 2012’de sulanan alan miktarı 923.569 hektarı bulmuştur.
DOKAP (Doğu Karadeniz Projesi)
Bu proje, Doğu Karadeniz’de yer alan Ordu, Giresun, Trabzon, Rize, Artvin, Gümüşhane ve Bayburt illerini kapsamaktadır. Bu bölgedeki başlıca ekonomik etkinlik tarım ve balıkçılıktır. Sanayi yeterince geliş memiştir ve kişi başına düşen millî gelir düşüktür. Tarım, önemli bir ekonomik etkinlik olduğu hâlde tarım alanları dardır. Bölgede işsizliğin fazla olması göç olaylarının artmasına neden olmuştur. Ayrıca bölgenin kıyı kesiminde dağınık yerleşmenin yaygınlığı, arazinin çok engebeli olması ulaşım ve altyapı hizmetlerini güçleştirmektedir.
Bölge doğal kaynak potansiyeli bakımından zengindir. Bunların başlıcaları:
*Alternatif turizm olanakları fazladır (kış turizmi).
*Orman bakımından zengindir.
*Büyükbaş hayvancılığa elverişli gür çayır alanları fazladır.
*Nem ve yağış isteyen ürünlerin yetişme koşullarına sahiptir.
DOKAP’ın belirlemiş olduğu başlıca hedefler ve projeden beklentiler şunlardır:
*Doğu Karadeniz’in sosyo-ekonomik düzeyini yükseltmek,
*Yeni iş olanaklarının sağlanmasıyla bölge dışına göçleri azaltmak,
*Ekonomide sektör ve ürün çeşitliliğini artırmak,
*Turizm etkinliklerini geliştirmek,
*Ulaşım, iletişim ve altyapı hizmetlerini geliştirmek,
*Doğal kaynakları ve çevreyi koruyarak kalkınmayı sağlamaktır.
YHGP (Yeşilırmak Havzası Gelişim Projesi)
Bu proje Yeşilırmak Nehri’nin kaynağından denize döküldüğü yere kadar, sularını topladığı alanı kapsamaktadır. Bu havza içinde Tokat, Yozgat, Çorum ve Samsun illeri yer almaktadır. Bu bölge, Türkiye’nin gelişmişlik düzeyinin altında kalmaktadır. Bu nedenle bölgenin bir bütün olarak planlı bir şekilde kalkınmasının sağlanması hedeflenmiştir.
Bu projenin başlıca amaçları şunlardır:
*Yeşilırmak ve kollarında oluşan kirliliği önlemek,
*Bölgede erozyonu önleyici çalışmalar yapmak,
*Yeşilırmak’ın akış rejimini düzenlemek,
*Havzada bulunan yerleşim birimlerinin sosyal, kültürel ve ekonomik kalkınmalarına yönelik her türlü çalışmaları yapmak,
*Arazi kullanımını planlamak,
*Turizmi geliştirmek,
*Ulaşım ve iletişimi geliştirmek,
*Tarım ve hayvancılığı geliştirmek.
Zonguldak Bartın Karabük Projesi (ZBK)
Zonguldak Bartın Karabük Projesi; kömüre ve çeliğe dayalı sanayiye olan bağımlılığı azaltarak yeni iş sahaları oluşturmak için hazırlanan bir projedir.
Projeyi kapsayan iller, taş kömürü ve yer altı kaynakları bakımından zengindir. Buna bağlı olarak demir-çelik sanayisi gelişmiştir. Bölgenin en büyük ekonomik faaliyeti demir-çelik sanayisi ve madenciliktir. Ancak madencilikte yaşanan sorunlar nedeniyle bu sektörde istihdam oranlarında düşüşler yaşanmaktadır.
Zonguldak Bartın Karabük Projesi’nin Amaçları
*Bölgede özelleştirilen veya küçülme kararı alan bazı sanayi ve madencilik kuruluşlarındaki değişimlerin sonucunda ortaya çıkacak ekonomik ve sosyal sonuçları belirlemek
*Yeni iş imkanları oluşturularak bölge dışına göçün önüne geçmek
*İmalat sanayi ve hizmetler sektöründe yeni istihdam alanları oluşturmak
*Özel sektörün yeni faaliyetlerinin geliştirilmesini sağlamak ve yatırım alternatiflerini belirlemek
*Bölgenin ağırlıklı ekonomik yapısını teşkil eden tarım ve ormancılık faaliyetlerinde verimliliği artırmak
*Bölge için orta ve uzun dönemli bölgesel gelişme planı hazırlamak
*Gelecek dönemlerde bölgede yapılabilecek yatırım alanlarını tanımlamak
*2000 senesinde madenciliğin tüm sektörler içerisindeki payı %49 iken bu oran 2013 senesinde %33’e gerilemiştir. *Madencilik sektöründe uzun süredir var olan fakat son yıllarda iyice ortaya çıkan sıkıntının aksine demir-çelik ve buna bağlı yan sanayi ürünleri sektörünün bölge ekonomisi içindeki payı giderek artmaktadır. Son yıllarda daha hızlı gelişim gösteren bu sektör, bölge için büyük bir umut teşkil eder hale gelmiştir. Türkiye İhracatçılar Meclisi verilerine göre 2012 yılında bölge ihracatının yaklaşık %70’ini çelik ihracatı oluşturmaktadır.
Baskın olan bu iki sektör haricinde mobilya ve orman ürünleri ile enerji sektörlerinin de bölge ekonomisi içindeki payları artmaya başlamıştır. TÜİK verilerine göre 2010 yılında bölgedeki sektörlerin gayrisafi katma değer içindeki payları içinde tarım sektörünün payı %5,8’dir. Bölgedeki tarımsal faaliyetlerin az olmasında yer şekillerinin engebeli oluşunun makineli tarımı engellemesi ve tarım alanlarının parçalı bir yapıya sahip olması etkilidir.
Bölgede tarımın dışında kırsal kesimdeki kalkınmayı sağlayacak bir diğer sektör de turizmdir. Büyük bir bölümünü ormanlık alanların oluşturduğu bölge, doğa turizmine katkı sağlayacak pek çok özelliği bünyesinde bulundurur. Küre Dağları Millî Parkı ve Yenice ormanları bu alanlara en önemli örnektir. Bölge, doğa turizmi yanında deniz, kültür ve kongre turizmi için de önemli potansiyele sahiptir. UNESCO “Dünya Miras Kenti” kapsamında yer alan Safranbolu ve Amasra, turizm açısından marka olma potansiyeline sahiptir.
12. Sınıf Coğrafya Konuları için Tıklayınız
12. Sınıfta Yer Alan Diğer Ders ve Konuları için Tıklayınız
güzel bir çalışma olmuş, tebrikler.