Ağız Nedir? Hakkında Kısaca Bilgi

Ağız Nedir? Ağız Hakkında Kısaca Bilgi (TDK), Ağız nedir, Ağız nasıl yazılır tdk, Ağız anlamı tdk, Ağız Hakkında Kısaca Bilgi,Terimleri Sözlüğü

Sizlere bu yazımızda –Ağız – kelimesi hakkında bilgi vereceğiz. 

Ağız  kelimesinin anlamı:

Ağız Coğrafya Terimi Olarak Ağız:
Akarsuyun denize ulaştığı yer.

Ağız Edebiyat Terimi Olarak Ağız:
Bir anadilin herhangi bir şivesi içinde var olan söyleyiş farkıdır. Ağız, bir dilin aynı ülke içindeki konuşma farklılıklarıdır. Ağızlarda dilbilgisi ve sözcükler farklı değildir, ancak bazı sesler değişik söylenir. Rumeli ağzı, Karadeniz ağzı gibi.

Ağız Türkçe-Dil Bilgisi Terimi Olarak Ağız:
1. Bir ülkede dilin, bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliği.

2. Bir dilin veya bir lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazen de şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri: Türkiye Türkçesinin İstanbul ağzı, Aydın ağzı.

Ağız Diksiyon ve Hitabet Terimi Olarak Ağız:
1. Ulusal sınırlar içinde kullanılan dilin farklı coğrafi bölgelerdeki söyleyiş biçimine ağız denir. Karadeniz ağzı, İstanbul ağzı, Ege ağzı vs.

● Her dil veya lehçenin kendi içinde ağızları vardır.
● Ağızlar halkın kullandığı doğal konuşma biçimleridir.
● Gelişmiş her dilin içerisinde yeni ve farklı ağızlar ortaya çıkabilir.
● Ancak, her dilin tek bir edebi ağzı vardır.
● Türkiye Türkçesinin edebi ağzı İstanbul ağzıdır.

2. Herhangi bir dil veya lehçenin daha çok söyleyiş (telaffuz) özelliklerine bağlı olarak oluşan mahalli kollarıdır. Her dil veya lehçenin kendi içinde ağızları vardır. Ağızlar halkın kullandığı doğal konuşma biçimleridir. Gelişmiş her dilin içerisinde yeni ve farklı ağızlar ortaya çıkabilir. Ancak, her dilin tek bir edebi ağzı vardır. Türkiye Türkçesinin edebi ağzı İstanbul ağzıdır. Örneğin; Türkiye Türkçesinin Erzurum, Trabzon, Denizli gibi çok sayıda ağzı mevcuttur.

Ağız Sunuculuk-Televizyonculuk Terimi Olarak Ağız:
Aynı dil içinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılıklar gösterebilen, belli yerleşim bölgelerine veya sınıflara özgü olan konuşma dili.

Ağız Fen Bilimleri Terimi Olarak Ağız:
Sindim sisteminin ilk bölümünü meydana getiren ağız, beslenme, solunum ve konuşma ile ilgili fonksiyonları yapar.

Ağız Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak Ağız:
Aynı dil içinde ses, şekil, söz dizimi ve anlamca farklılıklar gösterebilen, belli yerleşim bölgelerine veya sınıflara özgü olan konuşma dili.

Ağız Tiyatro Terimi Olarak Ağız:
Yöresel konuşma dili. Anadolu ağzı, İstanbul ağzı. Uç bölge ve sınıflara göre değişen konuşma şekli.

Türk Dil Kurumu’na göre Ağız  kelimesinin anlamı:

BİLİM VE SANAT TERİMLERİ SÖZLÜĞÜ

Gökbilim Terimleri Sözlüğü – 1969
Ağız
İngilizce: Achernar, Fransızca: Achernar, Almanca: Achernar
(alfa Eri) Irmak’ın a yıldızı.

Tiyatro Terimleri Sözlüğü – 1966
ağız
İngilizce: Dialect, Fransızca: dialecte, Almanca: dialekt
Yöresel konuşma.

Halkbilim Terimleri Sözlüğü – 1978
ağız
Türkçe: diyalekt, İngilizce: dialect, Fransızca: dialecte, Almanca: Mundart
Tarihsel gelişim ve bölge etkisiyle, bir anadilin lehçesi içinde ses, yapı yönünden görülen küçük ayrılıkların her biri. bk. dil, sınıf.

Coğrafya Terimleri Sözlüğü – 1980
ağız
Türkçe: munsap, İngilizce: mouth, Fransızca: embouchure, Almanca: Mündung
Bir akarsuyun göle ya da denize döküldüğü yer.

Zooloji Terimleri Sözlüğü – 1963
ağız
Türkçe: Fem, İngilizce: Mouth, Fransızca: Bouche, Almanca: Mund
Bir hayvanın besinini aldığı açıklık; dudaklar arasındaki açıklık.

Zanaat Terimleri Sözlüğü – 1976
ağız
(I) Bıçakların keskin kısmı. (*Senirkent -Isparta)

Zanaat Terimleri Sözlüğü – 1976
ağız
(II) Sağmal hayvanlarda doğumdan sonra alınan koyu, sarımtrak ilk süt. (Çaltı *Gelendost, Küçükkabaca *Uluborlu, Yukarı Dinek *Şarki-karaağaç -Isparta; -Konya)

Zanaat Terimleri Sözlüğü – 1976
ağız
(III) Sığırların ağzında görülen bir hastalık. (Çaltı *Gelendost -Isparta)

Zanaat Terimleri Sözlüğü – 1976
ağız
(IV) Ayakkabı kenarı. (-Ankara)

Edebiyat ve Söz Sanatı Terimleri Sözlüğü – 1948
ağız
Fransızca: Langage
Türlü şartlara ve hallere göre, kullanılan dil. (ŞEHİRLİ AĞZI, Urbanisme; TAŞRA AĞZI, Provincialisme; KÖYLÜ AĞZI, Rusticisme; SOKAK AĞZI veya AŞAĞILIK AĞIZ, Vulgarisme).

Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu – 1963
ağız
Türkçe: munsab, Fransızca: embouchure
(coğrafya)

Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu – 1963
ağız
Türkçe: fem, Fransızca: bouche
(biyoloji)

Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü – 1972
ağız
İngilizce: local dialect, Fransızca: parler, parler local, Almanca: Mundart, Lokalsprache
(Derleme.. şive) Tarihî gelişim ve bölge etkisiyle, bir anadilin lehçesi içinde ses ve yapı bakımından görülen küçük ayrılıklar: İstanbul ağzı, Gaziantep ağzı, taşra ağzı, Rumeli ağzı, Anadolu ağızları vb.

Gösterim Sanatları Terimleri Sözlüğü – 1983
ağız
Türkçe: şive, İngilizce: dialect, Fransızca: dialecte, Almanca: Dialekt
Kendine özgü söyleyişi olan yöresel konuşma.

Biyoloji Terimleri Sözlüğü – 1998
ağız
Türkçe: dehân, İngilizce: mouth, Fransızca: bouche, Almanca: Mund, Latin: os: ağız
Bir hayvanın besinini aldığı açıklık; dudaklar arasındaki açıklık.

Dilbilim Terimleri Sözlüğü – 1949
ağız
İngilizce: langage, Fransızca: parler
Türlü şartlara ve hallere göre, kullanılan dil: ŞEHİRLİ AĞZI, ( Urbanisme ), TAŞRA AĞZI ( Provincialisme ), KÖYLÜ AĞZI ( Rusticisme ), SOKAE: AĞZI veya AŞAĞILIK AĞIZ ( Vulgarisme ), KULLANIŞ AĞZI ( Parler d’usage ), ÖZEL AĞIZ ( Parler spécial ), YEREL AĞIZ ( Parler local ).

Su Ürünleri Terimleri Sözlüğü – 2007
ağız
İngilizce: mouth
Bir hayvanın besinini aldığı açıklık.

Gramer Terimleri Sözlüğü – 2003
ağız
İngilizce: mouth, Fransızca: bouche, Almanca: Mund
(I) Yüzün aşağı kısmında bulunan, sesin çıkmasına ve biçimlenmesine yarayan organ.

Gramer Terimleri Sözlüğü – 2003
ağız
Türkçe: şîve, İngilizce: local dialect, local language, Fransızca: parler, parler local, Almanca: Mundart, Lokalsprache, Sondersprache
(II) Bir dilin veya bir lehçenin yazı diline oranla ve çoğunlukla ses, bazende şekil, anlam ve söz varlığı bakımından birbirinden az çok ayrılan konuşma biçimleri: Türkiye Türkçesinin İstanbul ağzı, Aydın ağzı, Konya ağzı, Nevşehir ağzı, Anadolu ve Rumeli ağızları; Bakû ağzı, Taşkent ağzı, Kazan ağzı, Avşar ağzı, Doğu Türkistan ağızları, Harezm Oğuz ağızları gibi.

Gramer Terimleri Sözlüğü – 2003
ağız
İngilizce: idiolect, Fransızca: idiolecte, Almanca: Idiolekt
(III) Yetiştikleri bölge, meslek, çevre ve öğrenim farkları gibi etkenler ve kişisel eğilimler dolayısıyla, bir dilin kişiden kişiye değişen kullanılışı ve konuşma biçimleri. Her yazarın kendine özgü bir dil ve üslûp özelliğine sahip oluşu bundandır.

Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu – 1997
ağız
Azerbaycan Türkçesi: ağız; Türkmen Türkçesi: agız; Gagauz Türkçesi: aaz; Özbek Türkçesi: όğiz; Uygur Türkçesi: eğiz; Tat: awız; Başkurt Türkçesi: awız; Kmk: awuz; Krç.-Malk.: awuz; Nogay Türkçesi: awız; Kazak Türkçesi: awız;Kırgız Türkçesi: ooz; Alt: oos; Hakas Türkçesi: ahsi ~ aas; Tuva Türkçesi: aás; Şor Türkçesi: aksı; Rusça: rot

Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu – 1997
ağız
Azerbaycan Türkçesi: şivä; Türkmen Türkçesi: şiive ~ yerli dialekt; Gagauz Türkçesi: dialekt; Özbek Türkçesi: şeva; Uygur Türkçesi: şivä; Tatar Türkçesi: söyläş; Başkurt Türkçesi: höyläş; Kmk: govor; Krç.-Malk.: govor; Nogay Türkçesi: söylew ~ yerlî dialekt; Kazak Türkçesi: govor; Kırgız Türkçesi: govor; Alt: t’er boyınıň kuuçın-ermegi; Hakas Türkçesi: govor ~ çooh; Tuva Türkçesi: govor; Şor Türkçesi: *govor, *çook; Rusça: govor

Veteriner Hekimliği Terimleri Sözlüğü –
ağız
İngilizce: mouth
1. Besinlerin alındığı iki dudak arasındaki açıklık. 2. Sülüklerde insan ve hayvan derisini delmek amacıyla kullanılan ön çekmende bulunan ve tek hücreli bezlerin salgı deliklerinin açıldığı ağız parçaları.

Zıt Anlamlı Kelimeler İçin Tıklayınız

Terimler Sözlüğü İçin Tıklayınız

Nasıl Yazılır Kelimeleri İçin Tıklayınız

Atasözleri ve Anlamları İçin Tıklayınız

Deyimlerin Anlamı ve Cümle İçinde Kullanımları İçin Tıklayınız